Fotoreportage: Mardi Gras in Rotterdam

7 thoughts on “Fotoreportage: Mardi Gras in Rotterdam”

• Mooi hé
  Kan niet wachten om weer te gaan cruisen..

• Disneyland op zee, heeft niets meer met cruisen te maken. Welke lessen trekt men van de huidige crises, steeds alsmaar groter bouwen of terug gaan naar “normale” handelbare schepen ? Met alle faciliteiten aan boord hoef je niet meer aan land te gaan, gooi het anker tien mijl uit de kust en laat het een weekje ronddobberen en klaar is kees, ik bedoel de “cruise” en of het milieu nu zo blij is met dit soort van megalomane schepen is ook maar de vraag. “Not my piece of cake”…

  • Wat maakt het nou uit? Het is een lng schip dus sowieso schoner en of een achtbaan nou op land staat of op zee, ieder zijn meug.
    Ik mag het graag zien en als het je niet bevalt? Prima, dan kies je een ander schip.

• Ach ja, er is er voor elk wat wils op deze aardkloot of het nu schepen, vliegtuigen of vakanties zijn, al mag je bij sommige ontwikkelingen best vraagtekens zetten…

• Natuurlijk, en om eerlijk te zijn vind ik een schip van rond de 2000 passagiers groot zat. Maar ik wil het toch een x mee maken hoe dat nou is op zo’n mega schuit! Ik vind het ontzettend knap dat zoiets in een anderhalf jaar ofzo? gemaakt wordt. Ik kan cruise schepen wel serieus mooi vinden! Zo ook de Mardi Grass, pracht schuit.

• Mega @Rob…
  Men mag de Mardi Grass natuurlijk mooi vinden net zoals ik een mooie vrouw ook mooi kan vinden als ik er een tegenkom of met een stel MOOIE TUI airlines stewardessen innig omarmd en knuffelend op de foto mag staan aan boord van een Boeing Dreamliner, en dat was beslist geen “dream” maar werkelijkheid, wat best prettig aanvoelt en men geen last meer heeft van een jetlag na een lange vlucht uit Curaçao in 2018 ! Ook ik volg de ontwikkelingen in de lucht- en scheepvaart en railvervoer nauwgezet, heb zelfs een cruise ervaring meegemaakt en na de verhalen van mijn ouders die een lange zeereis van 4 weken wisten te vertellen, ontstond ook mijn interesse voor het maritieme gebeuren, MAAR de aanblik van twee megacruiseschepen, de Freedom of the Seas en de Carnival Sunshine die tegelijk in Curaçao aankwamen zette mij aan het denken. Ik gun ieder mens zijn plezier, waar ook ter wereld, maar toen er een “tsunami” aan “mensenvlees” uit deze schepen kwamen, en dat waren er zo’n 10.000 personen (!) inclusief de nodige bemanningsleden die het eiland tijdelijk bevolkten en ik zelfs een verkoper hoorde klagen dat ook zij dat niet prettig vond, al verdiende zij er wel een paar centen mee, dacht ik na over de keerzijde van een en ander. Opvallend was dat de voornamelijk Amerikaanse gasten het enige “Hollandse” woord wel kenden, namelijk HEINEKEN. Op de terrassen in Willemstad vroeg men steeds om “Can I have a Heineken”. Al deze passagiers gingen op het eind van de dag weer aan boord en als je tegen de stroom van deze tsunami inliep, kreeg ik een benauwd gevoel. Dat sommige Amerikanen zich afvroegen waarom zij vaak het mikpunt waren van spot hadden zij deels aan zichzelf te danken door een korte broek met de Amerikaanse vlag te dragen, dat zie ik een Nederlander niet gauw doen. Curaçao is trouwens een leuk eiland om schepen te spotten zittend met een alcoholvrije Kolita of Awa lamunchi op een terras in Punda of Otrabanda.
  Ooit vroegen mijn broer en ik in de jaren zeventig van de vorige eeuw af hoe het zou zijn als er ooit passagiersschepen zo groot als een super olietanker zouden worden gebouwd, dit mede n.a.v. het Belgische BRT programma Traject, nooit geweten dat ik vanaf 2017 de Aidaprima, de Koningsdam, de Costa Magica twee maal , de Queen Mary 2 , de Celebrity Reflection van top tot teen heb mogen bezoeken waarbij de laatste mij wel goed beviel. Op Curaçao waren er ook mensen daags na zo’n bezoek van megacruiseschepen soms blij als de rust was teruggekeerd. Men had per dag liever een enkele grote boot dan soms twee of meer van deze giganten in de haven en er kunnen er zo’n vijf tegelijk afmeren mede dankzij de door Koning Willem Alexander geopende tweede megapier Tula genaamd in de week dat ik daar zelf ook verbleef. Een haven rondvaart aldaar kan ik aanbevelen. Een special over cruiseschepen op Curaçao zou in Cruisereiziger.nl niet misstaan en als men daar is bezoek dan het Maritieme Museum dat gevestigd is in een voormalig bordeel… en waar de hoertjes of dames van lichte zeden zijn gebleven mag men in de lokale gouden gids opzoeken. De techniek, de logistiek en de randvoorwaarden om deze mastodonten, daar kijk ik ook met verbazing naar en heb er bewondering voor, maar steeds meer havens zoals Venetië zien liever de relatief kleinere schepen aankomen en worden de grote geweerd. Te lang heeft men in de maritieme wereld en dat geldt ook voor vrachtschepen, niet naar de milieu aspecten gekeken zoals het gebruik van walstroom, LNG, maar heeft men zich weleens afgevraagd wat de impact is als zo’n niet al te milieu vriendelijk schip een dag lang in de haven ligt afgemeerd en de dieselgeneratoren het schip van stroom voorzien en de rook uit de schoorstenen komt om over het afvalprobleem maar te zwijgen. Dat dit aspect eindelijk steeds meer aandacht krijg juich ik toe, misschien moeten we grenzen stellen aan de grootte van de schepen. Vliegtuigen mogen niet langer zijn dan 80 meter en dat geldt ook voor de spanwijdte, het box principe zoals de niet succesvolle A380 en B747-8, dat zou voor cruise schepen ook best mogen. Met de Mardi Grass en soortgenoten zoals de Oasis of the Seas is er wel een grens bereikt en als we de lessen van de huidige crisis mee laten wegen, zijn kanttekeningen wel op zijn plaats. Als men de kans krijgt dompel je in het genot van zo’n varend pretpark, want je leeft per slot van rekening maar één keer en maak er dus dubbel plezier van vooral nu het aanbod groot is en er diverse kortingen geboden worden, maar of we in de toekomst het principe “groter is beter” moeten hanteren, dat laat ik in het midden Rob. Toen ik de weg naar buiten zocht bij een van de eerder genoemde grote schepen en het niet direct kon vinden realiseerde ik pas wat zo’n “flatgebouw” inhield. Mijn favoriete schepen zijn nog altijd de Prince- en de Princess of Scandinavia, mooi van vorm en sierlijk van aanzien zoals een mooie vrouw ook kan zijn, en koester er mooie herinneringen aan. Weleens afgevraagd waarom een schip “vrouwelijk” is en door een vrouw gedoopt wordt ? Als ik weer een cruise kan maken dan niet een waar men met 4000 gasten aan boord is en men in de rij moet staan om te kunnen gaan eten, middel groot, intiem dat is mijn voorkeur en wie toch op de boot stapt, Bon Voyage…!
  A propos, bezoek de Groningse Eemshaven waar regelmatig net afgebouwde cruiseschepen liggen afgemeerd die gebouwd zijn bij het Duitse Meyer Werft, die kom je vaak nergens anders in Nederland niet tegen.

• Mijn grootste schip was de Epic van NCL. Ook de Jade van NCL (fijne boot) Daarnaast de HAL Westerdam 2x , en de Zuiderdam , Carnival Miracle, Carnival Elation, RCCL Explorer of the seas, Brilliance of the seas, MSC Poesia en Preziosa. Dus tsja, ik ben nog maar een cruise beginneling 🙂

Reacties zijn gesloten.